Сочинение палесская деревня в романе Люди на болоте Ивана Мележа

«Палесская вёска ў рамане «Людзі на балоце» Івана Мележа»

Раман Івана Мележа «Людзі на балоце» з’яўляецца адным з самых значных твораў беларускай літаратуры, які апісвае жыццё палескай вёскі ў пасляваенны час. Мележ з вялікай дакладнасцю і любоўю паказвае жыццё, быт і норавы сваіх герояў, адлюстроўваючы іх цяжкія, але поўныя надзеі і страсці дні.

Палессе ў рамане Мележа выглядае як сапраўдны куток зямнога раю, схаваны ад велізарнага свету. Мележ сам са сваёй моладасці быў захоплены красой і непаўторнасцю гэтых краёў. Прэта вельмі шмат з гэтым звязана яго ўласнае жыццё і досведы. У рамане Палессе насычана зялёнымі лугамі, скрозь якіх прабіваюцца глухія дарожкі, узмацоўваючы адчуванне ізаляцыі і замкнутасці.

Асобнай увагі заслугоўваюць літаратурныя персанажы, якія сталі гераічнымі выявамі палескага жыцця. Кожная вёска мае сваіх лідэраў, паважаных людзей, якія кіруюць істотамі жыцця і зверы. У рамане Мележа такім лідарам з'яўляецца Васіль Дзятлік — разумны і працавіты чалавек, які ахвяраваў сваімі ўласнымі патрэбамі дзеля спакою і дабрабыту ўсіх жыхароў сваёй вёскі. Апісанне яго штодзённых спраў і спробаў звычая прыгнуцца да новага савецкага ладу выяўляе боль і супраціў людзей, якія не хочуць губляць свае традыцыі і каштоўнасці.

Не менш важныя і другарадныя персанажы, як-от Іван Чарот і Андрэй Макавеевіч, якія ўвасабляюць у сабе працавітасць і адданасць карэнным землям. Беларусам характэрна звязваць сваё жыццё з зямлёй, яна не толькі дае ім хлеб, але і з'яўляецца духоўным цэнтрам, месцам, дзе чалавеку наймацней злітаваўся з сваімі каранямі.

Жыццё, з яго цяжкасцямі і радасцямі, апісана Мележом з вялікай любоўю і множнасцю матэрыяльных дэталяў. Бытавыя сцэны выклікаюць у чытача пачуццё непасрэднага прысутнасці ў палескай вёсцы — гэта, несумненна, адзін з самых вялікіх талентаў Мележа. Турботы і клопаты, святы і будні, вяселлі і пахаванні вымалёўваюць карціну, у якой прагучыць вечнасць жыцця, разлітая па палескай зямлі.