Сочинение Образы родного края в поэзии Янки Купалы

Беларусь… Зямля маіх продкаў, край зялёных лясоў і блакітных рэк, зямля, пра якую з такой любоўю пісаў Янка Купала. Яго паэзія – гэта сапраўдны гімн роднаму краю, яго прыродзе, яго гісторыі і яго народу. Чытаючы вершы Купалы, адчуваеш сябе часцінкай гэтай зямлі, праймаешся яе болем і яе надзеямі.

У паэзіі Янкі Купалы вобразы роднага краю непарыўна звязаны з вобразамі беларускай прыроды. Паэт з захапленнем апісвае беларускі лес, яго велічныя сосны, ціхія бярозы, густыя ельнікі. Лес для Купалы – гэта не проста пейзаж, гэта жывая істота, якая дыхае, шуміць, размаўляе з чалавекам. У вершы "Лес" паэт піша:

Шуміць, гудзе наш бор высокі,

У гэтых радках адчуваецца веліч і магутнасць беларускага лесу, яго бязмежная прастора. Лес для Купалы – гэта сімвал волі, свабоды, моцы беларускага народа.

Не менш важным вобразам у паэзіі Купалы з'яўляецца вобраз беларускай ракі. Рака для паэта – гэта сімвал жыцця, руху, няспыннага развіцця. У сваіх вершах Купала апісвае беларускія рэкі з вялікай любоўю і пяшчотай. Ён бачыць у іх адлюстраванне беларускага неба, беларускіх лясоў, беларускай душы. У вершы "Над ракою арэлі" паэт піша:

Над ракою арэлі,

У гэтых радках адчуваецца лёгкасць, свежасць, радасць жыцця, якія дорыць беларуская рака. Рака для Купалы – гэта месца, дзе можна адпачыць, набрацца сіл, падумаць пра вечнае.

Асаблівае месца ў паэзіі Купалы займае вобраз беларускага поля. Поле для паэта – гэта сімвал працы, дабрабыту, багацця. У сваіх вершах Купала апісвае беларускія палі з вялікім веданнем справы, з любоўю да працы беларускага селяніна. Ён ведае кожны колас, кожную траўку, кожную пясчынку на сваёй роднай зямлі. У вершы "Жняя" паэт піша:

Ў полі жняя, як царыца,

У гэтых радках адчуваецца павага да працы беларускай жанчыны, яе сілы, яе прыгажосці. Поле для Купалы – гэта месца, дзе нараджаецца жыццё, дзе збіраецца ўраджай, дзе адбываецца адвечны кругаварот прыроды.

Але вобразы роднага краю ў паэзіі Янкі Купалы – гэта не толькі апісанне прыроды. Гэта яшчэ і апісанне жыцця беларускага народа, яго гісторыі, яго культуры. Купала з вялікім болем апісвае цяжкае жыццё беларускага селяніна, яго беднасць, бяспраўе, цемру. Ён паказвае, як беларускі народ змагаецца за сваю свабоду, за сваё чалавечае дастаінства. У вершы "Мужык" паэт піша:

Мужык беларускі, як бор той стары,

У гэтых радках адчуваецца вялікая павага да мудрасці і стойкасці беларускага народа, яго здольнасці пераносіць усе выпрабаванні. Мужык для Купалы – гэта сімвал беларускай зямлі, яе непарушнасці, яе вечнасці.

У сваёй паэзіі Янка Купала звяртаецца да гісторыі беларускага народа, да яго слаўных перамог і трагічных паражэнняў. Ён услаўляе герояў мінулага, якія змагаліся за свабоду сваёй краіны. Ён заклікае беларускі народ памятаць сваю гісторыю, шанаваць сваіх герояў, не забываць свае карані. У вершы "Памяці герояў" паэт піша:

Памяць пра вас, героі,

У гэтых радках адчуваецца глыбокая павага да гістарычнага мінулага беларускага народа, яго гераізму і самаахвярнасці. Гісторыя для Купалы – гэта крыніца мудрасці, сілы і натхнення для новых змаганняў.

Асаблівую ролю ў паэзіі Купалы адыгрывае вобраз беларускай мовы. Мова для паэта – гэта душа народа, яго культура, яго гісторыя. Купала заклікае беларускі народ шанаваць сваю мову, размаўляць на ёй, пісаць на ёй, думаць на ёй. Ён лічыць, што толькі праз родную мову можа захавацца беларускі народ, яго ідэнтычнасць, яго культура. У вершы "Роднае слова" паэт піша:

Роднае слова, ты – святло маё,

У гэтых радках адчуваецца вялікая любоў да роднай мовы, яе прыгажосці, яе мілагучнасці. Мова для Купалы – гэта ключ да разумення беларускай душы, да раскрыцця беларускага таленту.

У паэзіі Янкі Купалы вобразы роднага краю цесна звязаны з вобразамі беларускага народа. Паэт паказвае, як прырода ўплывае на характар беларуса, фарміруе яго светапогляд, яго душу. Беларускі народ, паводле Купалы, – гэта частка беларускай прыроды, яе неад'емная частка. Ён жыве ў гармоніі з ёй, любіць яе, беражэ яе. У вершы "Беларусь" паэт піша:

Беларусь мая, ты – край мой родны,

У гэтых радках адчуваецца глыбокая любоў да роднага краю, яго прыгажосці, яго народа. Беларусь для Купалы – гэта не проста геаграфічнае паняцце, гэта духоўная радзіма, гэта сэрца паэта.

Такім чынам, вобразы роднага краю ў паэзіі Янкі Купалы – гэта не проста апісанне прыроды і жыцця беларускага народа. Гэта яшчэ і глыбокі філасофскі роздум пра месца чалавека ў свеце, пра яго сувязь з прыродай, пра яго адказнасць перад будучымі пакаленнямі. Чытаючы вершы Купалы, мы адчуваем сябе часткай беларускай зямлі, часткай беларускага народа, часткай беларускай гісторыі і культуры. І гэта адчуванне робіць нас мацнейшымі, мудрэйшымі і больш любячымі сваю Радзіму. Янка Купала назаўжды застанецца ў нашай памяці як вялікі патрыёт, як народны паэт, як голас беларускай зямлі. Яго вершы – гэта вечны гімн роднаму краю, яго прыгажосці, яго велічы і яго народу.